طی سالیان متمادی در کشورهای اسلامی ترویج فحشا و فساد عامل بزرگی در عقب ماندگی آنان را رقم زد، این همان سیاستی است که مسیحیان در اندلس مسلمان شده پیاده کردند و در نهایت اندلس را از دست مسلمانان در، خارج کردند، امروز نیز دشمنان اسلام با تجربه بازپس گیری اندلس از مسلمانان بوسیله فاسد کردن جوانان اندیشه سیطره بر جهان اسلام هستند، چیزی که مقام عظمای ولایت در سالهای گذشته "تحت عنوان اندلسی کردن" ایران فرمودند: سیاست امروز [آمریکایها]، سیاست اندلسی کردن ایران است! موضوعی که من با شما در میان میگذارم شکل موعظه ند ارد؛ بلکه موضوعی اساسی است که با بهترین عناصر یک ملت - که شما جوانان باشید - در میان گذاشته می‌شود. فقط شما مخاطب من نیستید؛ این سخن را جوانان سراسر کشور هم خواهند شنید. نسل جوان کشور که بیش از نیمی از ملت و جمعیت کشور است، باید بداند در مقابل آرزوهای بزرگ، آرمانهای بلند و هدفهای مقدّس و قابل قبول و موجّه او چه موانعی وجود دارد.

روزگاری مسلمانان در جنوب اروپا و در اسپانیا تا جنوب فرانسه، کشوری اسلامی به وجود آوردند. این کشور مهد تمدّن شد و علم در اروپا از همان تمدّن اندلسیِ قرون اوّلیه ی اسلام شکوفا گردید. شکوفایی علم در آن سرزمین،داستانهایی دارد و خودِ غربیها نیز به آن معترفند. )...( اروپاییها وقتی خواستند اندلس را از مسلمانان پس بگیرند، اقدامی بلند مدّت کردند. آن روز صهیونیستها نبودند؛ اما دشمنان اسلام و مراکز سیاسی، علیه اسلام فعّال بودند. آنها به فاسد ک ردن جوانان پرداختند و در این راستا انگیزه های مختلف مسیحی، مذهبی یا سیاسی داشتند. یکی از کارها این بود که تاکستانهایی را وقف کردند تا شراب آنها را به طور م جّانی در اختیار جوانان قرار دهند! جوانان را به سمت زنان و دختران خود سوق دادند تا آنها را به شهوات آل وده کنند.گذشت زمان راههای اصلی برای فاسد یا آباد کردن یک ملت را عوض نمی کند. امروز هم آنها همین کار را می‌کنند. ۱ این موضوع اساسی که رهبر معظم انقلاب مطرح کردند همان جنگ نرم و تهاجم فرهنگی است که تمام افراد جمهوری اسلامی ایران مورد آسیب پذیری این حربه دشمن هستند چنانکه انگیزه دشمن برای نفوذ در حصار فرهنگی خیلی بیشتر از قبل شده است و آماج این حرکت هم درست همان چیزی است که مایه و هستهی اصلی ایجاد نظام اسلامی شد؛ یعنی همان ایمان دینی، دشمنان اسلام با حکومت اسلامی و جمهوری اسلامی و سیاستهای جمهوری اسلامی مخالفند بهخاطر مخالفت با ایمان دینی؛ چون می دانند اگر ایمان دینی نبود، این انقلاب پیروز ۲/ نمیشد، این نظام به وجود نمیآمد. در نامگذاری اندلس سه قول وجود دارد: قول یکم: عده ای معتقدند که این کلمه (در اسپانیایی: ۳ ق.م. است. ۹۰۴ تا
۹۲۴سلسه حاکم بر آن منطقه از قول دوم: عده ای احتمال داده اند کلمه اندلس از عبارتی آلمانی به معنای (حصه و سهمی از زمین) گرفته شده ۹باشد.

قول دوم: عده ای دیگر احتمال داده اند که آنجا را به نام نخستین ساکنانش در گذشته که قومی به نام اندلوش ۵بوده، اندلس نامیده اند. تاریخ سیاسی اندلس؛ شدند و به تدریج بر منطقه ۷ ق.م. برای گسترش بازرگانی خود وارد شبه جزیره ایبری۰۲۰۰ حدود سال ۶فنیقی ها ها جنوب اندلس را تصرف کردند و بعدها میان آنان و رومیان ۴ ق.م. کارتاژ۴۵۰ یونان چیره گشتند. در حدود و ضعف ۴ م. بر اندلس فرمانروایی کنند. هجوم قبایل بربر ۹۰۲ نبردهایی رخ داد که موجب شد تا رومیان بتوانند تا از کوه های پیرنه باعث انقراض حکومت رومیان بر اندلس شد. و ویزیگوتها رومیان و آمدن طوایف واندال همزمان ۰۲/ویزگوت ها توانستند تا اوایل سده هشتم م. که مسلمانان وارد اندلس شدند بر این سرزمین تسلط یابند. با ورود مسلمانان اندلس دچار ساختار بسیار ضعیف و بیماری بود و هرکس می توانست بر دیگران ستم می ۰۳کرد. سرزمین اندلس به داشتن معادن، محصولات زراعتی و تجارت شکوفا شهرت داشت و همین عامل اصلی هجوم البته برخی بر این باورند که مسلمانان برای سلطه بر دارایی ۰۹قوم های بیگانه به این سرزمین دور بوده است. اندلس وارد این سرزمین نشدند بلکه به قصد رهایی اقوام دیگر از جهالت و بردگی و برای گسترش جهاد اسلامی و نبرد در راه خدا اندلس را فتح کردند و این که فتح اندلس عامل و انگیزه مادی مسلمان بوده است ساخته پندار ۰۵خاورشناسان است.روانه اندلس کرد، او با ۰۷، حاکم افریقیه سپاهی به فرماندهی طارق بن زیاد۰۶ ق. موسی بن نصیر۴۰در سال همکاری شورشیان ویزیگوت ها توانست به آسانی بخشی از شهرهای اندلس را تصرف کند. مسلمانان و بربرهای شمال آفریقا تحت فرماندهی طارق بن زیاد با دوازده هزار مرد جنگی از تنگه جبل الطارق گذشته و کمتر از یک ۰۴ سال توانست تمام مناطق اندلس را تسخیر کند. بافت قومی اندلس؛. عرب ها: با فتح اسلامی و بعد از آن دسته هایی از مسلمانان عرب و بربرها به اندلس وارد شدند. نخستین ۰ تن از 900مهاجران عرب افرادی بودند که ضمن سپاه موسی بن نصیر وارد اندلس شدند سپستعداد مهاجرین هرچند که نسبت به ساکنین اصلی ۰۴افریقیه توسط حربن عبد الرحمن وارد این سرزمین شدند. مهاجرین هرچند که نسبت به ساکنین اصلی در اقلیت بودند اما هسته اشرافی گری جدیدی را پدید آوردند و جانشین رومی ها و گوت ها شدند و تا پایان حکومت اسلامی تفوق و برتری خود را حفظ کردند..

بربرها: مسلمانان ساکن در شمال آفریقا بودند که در فتح اندلس نقش مهمی را ایفا کردند و پس از آن ۲ ۲۰شمار فراوانی به دنبال کسب غنایم و استقرار در آنجا از مغرب به این سرزمین هجرت کردند.. مولدون: مسیحیان گوت یا اسپانیایی بودند که یکی از عناصر کهک جامعه اندلس بشمار می رفتند که در ۳ آغاز فتح به اسلام گرویدند و مورخان این تازه مسلمانان را مسالمه (اسالمه) خواندند لذا پیوند فاتحان ۲۰مسلمان با اسپانیایی ها نسلی نو پدید آورد که در تاریخ اسلام به مولدان (دورگه ها) معروف شدند.

مستعربون: مسیحیان اندلس بودند که به دلیل پایبندی به سبک و سنت اسلامی و تکلم به زبان عربی، ۹ ۲۲مستعربون نامیده شدند.

یهودیان: در زمان حکومت رومی ها و گوت ها یهودیان سخت تحت فشار بودند ولی پس از فتح اندلس ۵ ۲۳با رفتار شایسته ای از جانب مسلمانان روبه‌رو شدند. دشمنان حکومت اسلامی اندلس؛ مسلمانان در جریان فتح اسپانیا موفق نشده بودند که تمام مناطق آن را تحت فرمان خویش درآورند و قسمت های شمالی و صعب العبور اندلس دردست مسیحیان باقی مانده بود فلذا حملاتی ازاین قسمت بر حکومت اسلامی وارد میشد. مسیحیان شمال اندلس ابتدا به خاطر اختلاف داخلی ودیدگاه غارت و کسب غنایم نمی توانستند به صورت جدی قلمرو مسلمانان
را مورد تهدید قرار دهند ولی در سده یازده میلادی امیر نشینان مسیحی از و با جدیت در صدد باز پس گیری نواحی شبه جزیره ایبری ۲۴اختلاف و درگیری های سابق خود دست برداشتند. و با جدیت در صدد باز پس گیری نواحی شبه جزیره ایبری و معمولا این تغییر دیدگاه مسیحیان را آغاز ضعف و انحطاط 25 برآمدند و به کمتر از آن راضی نمی شدند. دولت اندلس می دانند. با این حال باید توجه داشت که عوامل ضعف و انحطاط دولت مسلمین خیلی زودتر و تقریبا از همان آغاز تاسیس دولت امویان اندلس و بر اثر سیاست های غلط آنها پدید آمد.

اعراب اموی نسبت به سایر اقوام (بربرها، مولدون، مستعربون) سیاست های نژادپرستانه داشتند و این سیاست غلط موجب اختلاف و اعتراض در داخل دولت اسلامی شد. ۲۶نمونه هایی از اختلافها و اعتراضات اقوام:. بربرها: حکمرانان اموی بر اساس سنت عصر جاهلی، خود را از دیگران برتر می دانستند ذا با بربرها ۰ رفتار خشن و ظالمانه ای داشتند. اعراب آنها را ملتی محکوم می دانستند که از شایستگی های لازم برای تدبیر امور برخوردار نیستند به همین سبب آنان را به مناطق مرزی شمال اندلس می فرستادند تا آنها را گرفتار جنگ مدوام با مسیحیان شمال اسپانیا سازند این در حالی بود که بربرها نقش موثری در بنیاد دولت اسلامی داشتند و حال خود را فقیر و مورد تحقیر می دیدند لذا گاهی علیه طبقه حاکمه شورش می کردند ولی توسط حاکمان بشدت سرکوب می شدند این باعث شد که بربرها با افزایش فشار و حملات مسیحیان، آن منطقه را ترک کنند و به شمال آفریقا بازگردند بدین ترتیب مرزهای شمالی خالی 27 ماند.. مولدون: نو مسلمانان اسپانیولی به سبب خشونت ها و کشمکش های موجود و غرور طایفه ای از اعراب ۲ و بربرها نفرت داشتند. آنان نسبت به تفوق و برتری جویی قبایل عرب واکنش نشان داده و مشکلات ۲۴جدی برای حکمرانان اموی ایجاد کردند.

مستعربون: سیاست های نژاد پرستانه حاکمان اموی باعث ایجاد نفرت مستعربان شده بود و آنها از هیچ ۳ کوششی در جهت ایجاد فتنه و نفاق دریغ نمی کردند و در جهت باز پس گیری مناطق خدمات قابل ۲۴توجهی به دولت مسیحیان شمال اندلس کردند.. یهودیان: در دستگاه حاکمان اموی وارد شده بودند و حضور چشمگیری داشتند و مناصب مهمی را اشغال ۹ کرده بودند؛ از جمله وزیر معتصم، صاحب المَریّه بود. مسلمانان از همان ابتدا یهودیان را به مناصب گوناگون گماشتند ولی بعد از سده پنجم قمری / یازده میلادی زمانیکه مسیحیان بر مسلمانان در عرصه های سیاسی و نظامی پیشی گرفتند آنها به روش های مختلف پیروان مسیح را ضد مسلمانان یاری کردند. تغییر دیدگاه در بین امیر نشینان مسیحی باعث شد جدای از جنگ سخت و حملات مداوم به مرزهای دولت اسلامی، وارد تاکتیک جنگ نرم شوند و توسط هجمه های فرهنگی اعتقادات مسلمانان را تضعیف نمایند و آنها را در اجرای قوانین الهی سست کنند بنابراین دیگر در عقاید مسلمانان جهاد، نهی از منکر، امر به معروف، حس فداکاری، شجاعت، دینداری و عمل به اسلام واقعی مفهومی نداشت و از اسلام فقط عمل به ظواهر باقی ماند. مسیحیان در اندلس به ایجاد شبهه و تشکیک در عقاید مسلمانان پرداختند تا جایی که فرقه هایی در بین مسلمانان باطل است و احکام دین را از نماز و روزه و حج و، تشکیل شد که معتقد بودند تمام موضوعات مربوط به دین منکر تمام ادیان شده و فقط شعار اخلاق را، زکات مسخره می کردند. فرقه ای با شعار حمایت از دین جهانی محور قرار داده بودند و گروهی دیگر که به لاادری معروف بودند می گفتند: عقاید دینی ممکن است درست یا نادرست باشد و ما آن را نه تأیید و نه انکار می‌کنیم؛ هر چه هست ما از حقیقت آن بی خبریم و نمی توانیم عقایدی را که از اثبات صحت آن عاجزیم، بپذیریم. مسیحیان چهار دانشگاه افتتاح کردند که جوانان مسلمان بطور رایگان می توانستند در آن ها تحصیل کنند سپس در این دانشگاه ها به ترویج روابط نامشروع بین جوانان مسلمان و دختران مسیحی پرداختند. کلوپ هایی راه اندازی شد که در آن دوشیزه های مسیحی وظیفه پذیرایی از دانشجویان مسلمان را داشتند به مرور این هجمه های فرهنگی قبح گناه را در بین مسلمانان از بین برد تا جایی که شرب خمر دیگر عملی حرام و مذموم در بین جامعه اسلامی نبود. در این میان یکی از پدران روحانی به قصد قربت و بخاطر دلسوزی به حال را خریداری ۳۰ جوانان مسلمان که می بایست مسکرات را به قیمت گران تهیه کنند تمام انگور باغ های قرطبه نمود و شراب آن را در اختیار دانشجویان مسلمان گذارد و قسم خورد که آن را جز به دانشجویان بخصوص آن هایی که در مدارس مسیحی درس می خواندند نفروشد. در واقع مسیحیان با تزریق الگوی نادرست و غیر اسلامی، فعالیت های فرهنگی- اقتصادی جامعه اسلامی اندلس را تغییر دادند در نتیجه اعتقادات مسلمانان سست شد و به قوانین و احکام الهی عمل نمی شد. مسیحیان توانستند ابتدا با ایجاد شبهه در افکار عمومی نسبت به اعتقادات دینی، مردم را از عمل به اسلامی واقعی بازدارند سپس گناهانی چون بی غیرتی، بی حیایی، ریاکاری، احتکار، شرب خمر، رباخواری، دزدی، غنا، برگزاری مجالس لهو و لعب را در جامعه عادی سازی کنند. این هجمه های فرهنگی و تاثیر پذیری های مسلمانان باعث شد در برابر حملات مسیحیان مقاومت نکنند و تسلیم آنان شوند. تاکید رهبر انقلاب حضرت امام خامنه‌ای (مدظله العالی) بر اندلسی کردن ایران، بسیار جای تامل و تفکر دارد. روزگاری دشمنان اسلام با نفوذ در بین دولتمردان حکومت و قلب جامعه، ارزش های غیر دینی را در بین مردم عادی کردند و اسلام واقعی را کاملا از بین بردند تا جایی که اکنون از مهد تمدن اسلامی اندلس چیزی جز نوشته های مورخان و بناهای تاریخی باقی نمانده است. آری سیاست امروز دشمنان اسلام هم سیاست اندلسی کردن ایران اسلامیست. دشمنان اسلام تنها برای نابودی این دین الهی برنامه ریزی می‌کنند و دست به هر روشی برای انحطاط حکومت های اسلامی می زنند، آنها می دانند مقاومت و روحیه، که با جنگ سخت توانایی مقابله با مسلمانان را ندارند چرا که اسلام واقعی مظهر شجاعت شهادت طلبی در برابر کفار و مشرکین است. متاسفانه امروز جنگ نرم در جمهوری اسلامی ایران توسط دولتمردان و برخی از مردم هم انجام می‌شود. برخی اعتقادات ضد دین خود را ترویج می دهند و منکر خدا و اسلام می شوند و برخی خود را مدافعان اسلام می دانند و در عمل خلاف اسلام رفتار می‌کنند و این جز نفوذ دشمنان اسلام در جامعه اسلامی نمی باشد. نمی باشد وقتی فسادهای اقتصادی در بین »۳۰الناس علی دین ملوکهم« جمهوری اسلامی هم مستثنا از قاعده دولتمردان وجود دارد و برخی مدیران ارشد حقوق های نجومی می گیرند، وقتی بانک ها ربا می دهند و مال حرام را در جامعه تزریق می‌کنند، وقتی سران دولت دغدغه مذاکره با شیطان بزرگ را دارند و شعار سازش سر می دهند، طبیعی است که در بین افراد جامعه هم فساد های مالی رواج داشته باشد و مال حرام و شبهه ناک وارد زندگی مردم شود، طبیعی است که این مال آلوده صرف برگزاری مجالس لهو و لعب گردد و در بین جوانان شرب خمر عادی شود، طبیعی است که بی غیرتی و بی حیایی و بی حجابی در جامعه به وضوح دیده شود و طبیعی است که از اسلام واقعی فقط عمل به ظواهر باقی بماند و اسلامی بودنش فقط وجود محاسن در صورت مردها و مقنعه بر سر زنها باشد یا پخش آیاتی چند از کلام الله مجید هنگام اذان ظهر و مغرب از مساجد. آری سیاست امروز دشمنان اسلام هم سیاست اندلسی کردن ایران اسلامیست! نتیجه گیری؛ دشمنان اسلام از ابتدا تا کنون تمام تلاششان را به کار گرفته اند که اسلام را نابود کنند، موثرترین روشی که مسلمانان از آن ناحیه امکان آسیب پذیری دارند مسائل اعتقادی آنان است که با هجمه نرم دشمن و ایجاد شک و تردید درآن به سستی خواهد گرایید، ایجاد شبهات و سست کردن اعتقادات مسلمانان و سپس عادی سازی گناهانی که با اصل اسلام منافات دارد و از اسلام جز ظاهری باقی نمی گذارد یکی از راهکارهای اصلی دشمنان اسلام است، مسلمانان باید این حربه دشمن را به خوبی بشناسند و مورد بررسی قرار دهند و با برنامه ریزی دقیق و کارشناسی شده به مقابله و خنثی کردن فعالیت های معاندین اسلام بپردازند.

منابع:

،. تاریخ فتح آندلس، ابن قوطیه ابوبکر محمد بن عمر، ترجمه: حمید رضا شیخی، انتشارات قدس رضوی ۰ ۰۳۶۴ بنیاد پژوهشهای اسلامی، سال ۰۳۴۰/ دولت امویان در اندلس، عبد المجید نعنی، ترجمه: محمد سپهری، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۲/ مجله اندیشه تقریب، ناشر: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تهران، خیابان طالقانی، نرسیده به چهار ۳، مجمع تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی و پژوهشی۳۵۷راه شهید مفتح www.khamenei.ir. دفترحفظ نشر و آثار حضرت آیت الله عظمی خامنه‌ای ۹ www.wikifeqh.ir. سایت دانشنامه اسلامی ۵ www.hawzah.net. پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه ۶ www.fa.wikipedia.org/wiki. ویکی پدیا دانشنامه آزاد